Close to my home, actually in front of it, there is some water. Moorhens are the among the regulars. For some reason I had always missed the stage of mother and chicks when the latter are still little, black, fluffy balls. Recently I suddenly saw one when taking a walk to the mail box (yes, I do send the occasional letter). When I got back home I got the camera and compensated for this lack in my Moorhen Experience.

Dicht bij mijn huis, of eigenlijk gewoon voor de deur, is een sloot. Waterhoentjes horen hier bij de vaste gasten. Om de één of de andere reden had ik fase altijd gemist van moeder en kind, waarin de laatste nog kleine, zwarte pluizebollen zijn. Onlangs zag ik er echter opeens eentje toen ik naar de brievenbus liep (ja, ik stuur nog wel eens een brief). Toen ik thuis kwam direct maar even de camera gepakt om het eerder missen van deze Waterhoen Ervaring goed te maken.