Some days ago I visited a suburb in a not-too-attractive nearby town. The reason? Long-eared Owls that have chosen this place to spend their days for some years now. Smack in the middle between bricks and concrete are some trees, that they have made their homes. Mostly obscured by twigs, branches and leaves, sometimes one can get a good view of these owls. They attract quite some birders and photographers, and the people living in the area are not all that happy with all these visitors. One of the downsides of the increasing interest in birding. Some residents are quite interested though and stop by for a chat. But as some other people found it necessary to start yelling and shouting at me and another birder, I decided to call it a day…. After all, I was there for pleasure 😉 

Enkele dagen geleden bezocht ik een buitenwijk in een niet al te attractieve gemeente ( 😉 ), niet zover hier vandaan. De reden? Ransuilen die deze plek hebben gekozen om hun dagen te slijten, al een aantal jaren. Pal in het midden van bakstenen en beton staan een paar bomen, die ze tot hun thuis hebben gemaakt. Meestal verscholen tussen de twijgjes, takken en bladeren, krijg je ze slechts af en toe mooi in beeld. Ze trekken nogal wat vogelaars en fotografen, en de omwonenden zijn niet allemaal even blij met deze bezoekers. Eén van mindere kanten van de groeiende populariteit van het vogelen in Nederland. Sommige bewoners zijn echter wel nieuwsgierig en stoppen even voor een praatje. Toen andere mensen het echter nodig vonden tegen mij en een andere vogelaar te gaan schelden, besloot ik maar af te taaien… Ik was er tenslotte voor mijn lol, nietwaar 😉 ?