The last three weeks I have been touring on my bicycle on Kyushu, the southern island of Japan. I made some 3000 pictures, so quite some sorting and screening ahead, but herewith a first bird blog. One of the birds that I spent quite some time with, was the Blue Rock Thrush. The first time I saw one, somewhere on a cliff in the sea, I shouted to my wife ‘look: a Rufous-tailed Rock Thrush’. No wonder, since I saw quite some red. However, after consulting the internet and my friend Menno, I concluded that this would have been unusual, since the habitat was more that of a Blue Rock Thrush. My Japanese guidebooks also only talked about the Blue one… The following weeks I encountered the species many times, but it proved not that easy to shoot. Over the course of our trip, I managed to take some okay shots, sometimes far away, showing how I mostly saw them when cycling. But luckily sometimes a little closer, as in the female with the nesting material. After arriving home yesterday, I consulted my Birds of East-Asia field guide , and there was the answer as to the species: indeed, it is the Blue Rock Thrush (Monticola solitarius), but the ssp philippensis. And that one apparently comes with the red parts.. So, problem solved 😉 !

De afgelopen drie weken zat ik op de fiets op het eiland Kyushu, het zuidelijke eiland van Japan. Ik heb zo’n 3000 foto’s gemaakt, dus er moet nog een hoop worden gesorteerd en uitgezocht, maar hierbij alvast een eerste vogelblogje. Eén van de vogels waar ik redelijk wat tijd aan heb besteed, was de Blauwe Rotslijster. De eerste keer dat ik er één zag, ergens ver weg op een rots in de zee, riep ik tegen mijn vrouw ‘kijk, een Rode Rotslijster’. Niet verwonderlijk, want ik zag nogal wat rood. Na echter het internet en Menno te hebben geraadpleegd, concludeerde ik dat dit nogal ongewoon zou zijn, want de habitat was meer die van een Blauwe Rotslijster. Mijn Japanse veldgidsen spraken ook alleen van een Blauwe… De weken erna zag ik de soort veelvuldig, maar het bleek nog niet zo eenvoudig het beest een beetje fatsoenlijk te fotograferen. Gedurende onze reis slaagde ik er desalniettemin nog wel in om wat foto’s te maken, soms ver weg, zoals ik ze meestal te zien kreeg als we er langs fietsten. Maar gelukkig soms ook wat dichterbij, zoals het vrouwtje met nestmateriaal. Nadat ik gisteren thuiskwam direct de Birds of East-Asia gids er maar eens op nageslagen, en daar was het antwoord over de soort: inderdaad een Blauwe Rotslijster (Monticola solitarius), maar de ondersoort philippensis. En die uitvoering komt met rode onderdelen.. Probleem opgelost dus 😉 !