Het zijn altijd de goede dingen die je bijblijven. Zeggen ze. Nou, als ik terugkijk op de afgelopen weken zie ik alleen maar regen. Natuurlijk was er ook af en toe zon, maar in mijn herinnering niet. In mijn herinnering was het donker en druilerig. En dan laat ik de overdrachtelijke duisternis door Corona en de daarmee samenhangende maatschappelijk spanningen nog maar even buiten beschouwing. Enfin, extra leuk dus wanneer een klein lichtpuntje de regio aandoet in deze donkere dagen. Eergisteren werd er een Rosse Franjepoot gevonden, hier vlakbij. Joepie! De melding kwam helaas pas uren later door, maar ik besloot toch nog maar even te gaan kijken. De pijl stond ook nog eens verkeerd, maar uiteindelijk werd de vogel na een uurtje zoeken toch teruggevonden. Mijn derde dit jaar, maar voor een aardige foto was het eigenlijk al te donker (het was al na zonsondergang). Gisterochtend dus op pad gegaan in de hoop dat ‘ie er nog zou zitten, en dat was gelukkig zo. Er waren nog enkele belangstellenden, maar die mopperden vooral over het slechte licht door de zware bewolking. Hoezo slecht licht? “Het beste licht is geen licht” zeg ik altijd maar. Zo’n vogel als deze in de volle zon? Dat is niks. En daarbij: kijk dan ! Het lichtpuntje dat je nodig hebt zwemt daar, pal voor je neus! Druk foeragerend, zoals alleen franjepoten dat kunnen! Dit is één van die soorten waarbij simpelweg kijken misschien nog wel leuker is dan plaatjes maken. En zo zie je maar: was er toch zomaar even licht in deze duistere dagen ….

It’s always the good things that you remember. Or so they say. But, looking back on the last weeks, I can only see rain. Of course, every now and then there was a bit of sun as well, but not in my memory. In my recollection it was dark and gloomy. And I won’t even mention the virtual darkness caused by Covid and all the tensions in society that come with it. All the more fun when a little spark of light visits our area in these dark days. The day before yesterday a Red Phalarope was seen, very close to my home. Yippie! The report was unfortunately not filed until hours later, but I decided to take a quick peek nonetheless. Alas, the marker was put wrongly, but after searching for an hour, finally the bird was found back again. My third this year, but for a photo it was already too dark (the sun had already set). So, yesterday morning I went back, hoping the bird would be still present – which luckily was the case. There were already some more interested birders, but they were mainly lamenting the bad light due to the heavily overcast skies. What do you mean bad light? “The best light is no light” I always tend to say. This bird in full sunshine is definitely not what you want. And on top: look ! The little spark of light you want is swimming right in front of you! Very busy foraging, in the way only phalaropes can! This bird is probably even more fun to simply watch than to shoot.  So, there was indeed a little light in these dark days ….