The Aquatic Warbler to me has always been an unreliable and skulky bastard. So, good to have it off my chest ! Because, for years, I have been trying to get a descent view and photo of this rare migrant. Most times all I got though, after waiting the whole morning, was a brief glimpse. Good enough for identification, but showing itself properly? No way. Here in the area around 2010-2013, most years we had one or two, and I have spent a considerable number of early mornings and evenings waiting at a reed bed with like-minded people. Good company, nothing wrong with that, but most of the time the bird didn’t show itself at all, or if, only for a very brief moment and usually somewhere deep down in the reeds. In short: I had given up on this species. So, when last week one was reported not too far away, I though ‘forget about it’. First of all, it was way too hot, but I also didn’t look forward to the crowds this kind of vagrant attracts. On top of that, I heard through the grapevine that many birders had spent mornings at the site without seeing the bird. See? Still, I was tempted to go, because I saw some nice images every now and then. So it shóuld be possible… in theory. Yesterday morning I thought of going but I decided last-minute to visit another site. Maybe I could find my ‘own’ bird. Of course, that failed. This morning, after doing my laps in the pool, having a cup of coffee and leafing through the morning paper, I decided to give it a try after all, between the predicted rain showers. When I arrived at the location, suddenly everything went very quickly. Birders present told that they had seen it, but that it was out of sight for the moment. I walked twenty more meters, where I thought I heard the typical ‘smacking’ sound. Little later the bird came into view again, and not only that, it spent no less than eight (8!) minutes turning, preening and even singing. All this in plain view of some excited birders. I could look at it longer than in all previous years together! I really couldn’t believe my eyes and even took my finger of the shutter release every now and then to simply watch. When the show was over, I walked back to the car, still flabbergasted by what I had seen only moments before. Okay, a little bastard maybe, but in this case a nice little bastard 😉 !
De Waterrietzanger heb ik leren kennen als een onbetrouwbaar, schuw rotbeest. Zo, dat is er uit ! Jarenlang heb ik namelijk geprobeerd deze zeldzame doortrekker fatsoenlijk te zien en te fotograferen. Meestal bleef het na ochtenden wachten beperkt tot een glimp. Nog nét voldoende herkenbaar voor een zekere waarneming, maar zich een beetje een beetje mooi laten bekijken? Ho maar. Hier in de buurt hadden we er rond 2010-2013 een aantal jaren meestal wel eentje en ik heb heel wat vroege ochtenden en avonden met gelijkgestemden langs het riet staan wachten. Gezellig, daar niet van, maar meestal liet het beest in kwestie zich helemaal niet zien, of hooguit heel eventjes, ergens diep verstopt tussen het riet. Kortom: ik had de soort zeg maar opgegeven. Dus, toen er vorige week weer eentje in de buurt gemeld werd, dacht ik ‘laat maar lopen’. Het was veel te warm, maar ik had ook geen zin in de drukte die een dergelijke vogel meestal met zich meebrengt. Ook hoorde ik in de wandelgangen dat mensen er uren hadden gestaan en niks hadden gezien. Zie je wel? De twijfel sloeg echter toe. Want er doken af en toe toch wel mooie plaatjes op, dus het moest wel kúnnen – in theorie. Gisterochtend overwogen om maar eens te gaan kijken, maar op het laatste moment besloot ik toch naar een andere gebied te gaan. Misschien zou ik daar wel mijn ‘eigen’ vogel ontdekken. Nou, niet dus. Vanochtend na het zwemmen, een kop koffie en een eerste blik op de krant, besloten tussen de buien door dan toch maar eens een poging te wagen. Het bloed kruipt enzo. Toen ik aankwam op de locatie, ging het opeens heel snel. Aanwezige vogelaars hadden hem al wel gezien, maar hij was nu even uit beeld. Ik liep circa 20 meter verder waar ik meende het kenmerkende ‘gesmak’ te horen. Niet veel later was de vogel weer in beeld, en niet alleen dat, het beest ging maar liefst acht (8!) minuten zitten poetsen, draaien en zelfs zingen. Dit alles in het volle zicht van een groep enthousiaste vogelaars. Ik kon hem langer zien dan in alle jaren daarvoor bij elkaar opgeteld! Ik kon mijn ogen niet geloven en drukte zelfs af en toe ook maar even niet op de ontspanknop, om even gewoon te kijken. Toen de show voorbij was, liep ik terug naar de auto, nog steeds verbaasd over wat ik even daarvoor had gezien. Okay, misschien een rotbeest, maar in dit geval wel een leuk rotbeest 😉 !
Theo Jacobs
18 Aug 2020Beste Hans,
Ik heb recentelijk wat in je gastenboek geschreven en wat blijkt nu: wij waren vanochtend allebei bij deze Waterrietzanger(s)verschijning! Als ik dat had geweten had ik het wel leuk gevonden je even te spreken.
Enfin: dit was mijn eerste keer dat ik er speciaal voor (o.a.) de Waterrietzanger er op uit ging, dus je kunt je voorstellen: ik heb juist helemaal geen klachten over deze vogel!
Maar ik begrijp dus -dat vermoeden had ik al- dat ik behoorlijk heb gemazzeld. Ik geloof dat ik na vandaag maar nooit meer op zoek ga naar de Waterrietzanger, kan alleen maar tegen vallen.
Mooie foto’s overigens. Mijn foto’s met de vogel in dat boompje pakten niet zo goed uit, maar ook daarna liet ie zich regelmatig zien (op enig moment zelfs 2 tegelijk) en heb ik nog een paar aardige foto’s kunnen schieten.
Groetjes, Theo
ZeBirdMan
18 Aug 2020Hallo Theo, dank voor je reactie en inderdaad was dit wel een erg fraaie waarneming, dat is zeker niet standaard 😉 .. Maar niks te klagen toch? Ik was er inderdaad maar even, maar was dik tevreden en jij zo te horen ook ! Volgende keer dan maar kennis maken ! Groet, Hans
Arnold Merckx
18 Aug 2020Blijf altijd verbaasd over je techniek. Hoe je de vogel mét contrast vrij krijgt van de achtergrond.
Heb al eens gesmeekt om een cursusje maar helaas geen reactie.
Dus doe maar mijn eigen ding.
Groet, arnold
ZeBirdMan
18 Aug 2020Dank voor je reactie. Cursussen, daar doen we hier niet aan…. 🙂 … Maar voor vragen kun je altijd bij me terecht ! Vooral je eigen ding blijven doen trouwens ! Groet, Hans
Remco Van Daalen
18 Aug 2020Ik verbaas me ook over zijn Techniek Arnold. Ik sta af en toe weleens bij Hans in de buurt, maar mij is niks gek opgevallen. Ik zou ook wel dol graag zo’n vogelcursus “Hoe je de vogel mét contrast vrij krijgt van de achtergrond” willen.
Leuke reeks opnames van deze (Water)Rietzanger Hans O.
Gr,
je bewonderaar.
ZeBirdMan
18 Aug 2020Tja, met zoveel belangstelling moet ik natuurlijk serieus gaan overwegen …. Maar je hebt gelijk, het is een leuke reeks opnames 🙂