Om maar eens een open deur in de trappen: het zijn turbulente tijden momenteel. Dingen veranderen en wat eens vanzelfsprekend leek, is dat allang niet meer. Leren ‘loslaten’ is dan meestal het devies van coaches en psychologen. Het probleem is alleen dat ik daar niet zo goed in ben. Daarom is het, voor mensen als ik, toch wel fijn dat er ook nog dingen zijn die niet veranderen. Dingen die je als het ware in het dagelijks leven houvast geven. Zoals de koffiemachine die altijd net schoongemaakt wil worden wanneer je even snel een bakkie wil tappen. Of dat het nooit gaat regenen wanneer je je regenbroek bij je hebt, maar oh wee wanneer je hem vergeten bent. En dat Elon Musk zich blijft gedragen als een psychopaat. Of dat, om het maar even naar vogels te vertalen, nijlganzen het hele jaar door kinderen maken en je strandleeuweriken, de naam zegt het al, altijd op het  strand ziet. Over die laatste wil ik het graag even hebben. Want inderdaad zag ik strandleeuweriken tot nu toe, in Europa althans, uitsluitend op (of zeer dichtbij) het strand. Helaas is die zekerheid nu ook verleden tijd, want onlangs had ik er zomaar eentje in de polders voor mijn lens. Het beestje liep druk te foerageren op 8,6 km van het strand (ik heb het nagemeten op Google maps). Ik was redelijk verrast, de vogel zelf volgens mij beduidend minder. En hij leek het nog eens prima naar z’n zin te hebben ook, daar in die polder. Weer thuis leerde nader onderzoek me dat ze wel vaker in het binnenland worden gezien, maar ook dat die waarnemingen toch wel redelijk schaars zijn. Een zekerheid die bij nadere beschouwing weliswaar dus toch niet zo zeker bleek te zijn, maar nu was ik toch wel even erg ruw en onverwacht met mijn neus op de feiten gedrukt. Enfin, weer iets dat ik dus zal moeten ‘loslaten’. Maar goed, wie weet. Misschien word ik er ooit nog wel eens goed in … 😉 .

To kick in some open doors: we are experiencing turbulent times. Things change, and what one could take for granted is often no longer so. Learning ‘to let go’ is what the typical coach or psychologist will advise. Problem is, that I don’t seem to be particularly good at that. Therefore, for people like me, it’s pleasant to know that there are still things that don’t change. Things that can serve as an anchor in everyday life. As that coffee machine that always indicates that it wants to get cleaned just as I am ready to press the button for a cup. Or that it will never rain when you carry your rain pants around, but don’t you dare to leave them at home. That Elon Musk keeps behaving himself like a sociopath. Or, to look at birds, that Egyptian Geese reproduce twelve months per year and that you will find Shore Larks (what’s in a name) at the shore. It’s about the latter that I want to talk, as indeed until recently I only have seen them at the beach, or at least very close to it (the European species, that is). Alas, that certainty is gone now, as a few days ago I had one in front of my lens in the Dutch polders. It was busy foraging at some 6 miles away from the shore (measured with Google Maps). I was pretty surprised, the bird itself a lot less so by the looks of it – and seemed to be having a good time. Back home, further research showed me that there are more reports of inland sightings, but they are pretty rare. So, a certainty that wasn’t all that certain in the first place, but I was confronted with it unexpectedly and rather blunt. Ah well, another thing I will have to ‘let go’. But who knows? Maybe, someday, I will actually get actually good at it … 😉 .