“Wat je van ver haalt is lekker” is een bekend gezegde. Met toerisme als één van de grootste bedreigingen van de planeet vraag ik me af of dat gezegde nog opgaat. “Wat je van ver haalt helpt de planeet verder om zeep” is vermoedelijk toepasselijker. Desondanks waag ik me toch nog af en toe iets verder dan loopafstand van huis. De vraag die ik mezelf stelde, toen ik onlangs aan het strand in Zweden bonte strandlopers lag te fotograferen, was echter wel: “is dit nu zoveel anders dan in Den Haag?”. Het antwoord is eigenlijk grotendeels een ‘nee’. Strand, golven, ondergaande zon – het kan hier allemaal ook. De verschillen zaten ‘m in twee dingen: het strand was in dit geval op slechts 50 meter van ons huisje, wat het geheel toch wat meer een ‘vakantiegevoel’ gaf, en de strandlopers waren bijna allemaal nog in zomerkleed. En dat terwijl ik in Nederland meestal ‘verse’ vogels voor de lens heb, als in ‘eerstejaars’. Genoeg reden om er daarom toch even bij te gaan liggen en op het knopje te drukken…

“What you fetch from afar is delicious” is a well-known saying. With tourism being one of the biggest threats to the planet, I wonder if that saying still holds true. “What you fetch from afar is pushing the planet further towards ruin” is probably more fitting. Nevertheless, I still venture beyond walking distance from home occasionally. The question I asked myself recently while photographing dunlins on a beach in Sweden was: “Is this really that much different from The Hague?” The answer is actually mostly a ‘no’: beach, waves, setting sun – it’s all possible here too. The differences lay in two things: the beach was in this case only 50 meters from our cottage, which gave it a bit more of a ‘holiday feel’, and the sandpipers were mostly still in their breeding plumage. Whereas in the Netherlands, I usually have ‘fresh’ birds in front of my lens, as in ‘first-year’ birds. Hence, enough reason to lie down for a while and press the shutter release…”