De afgelopen week bivakkeerde er een zwarte ibis hier vlakbij in de polder. Een lollige, beetje sullige en vooral niet al te schuwe vogel. Een makkie. Geen wonder dus dat het een circus werd, zoals je tegenwoordig wel vaker ziet bij gemakkelijk te vinden en te fotograferen soorten. Mede door de vele posts op de social media waagt menigeen een gokje, waardoor er op enig moment wel zo’n vijftig man om de vogel heen rent. Op dat soort momenten wordt de plek des onheils eigenlijk gewoon een soort miniversie van de huidige maatschappij: het individualisme viert bij sommigen hoogtij, iedereen heeft een mening over van alles en nog wat (en ventileert die luid en duidelijk) en je vangt zo nu en dan de typisch Nederlandse uitdrukking “dat maak ik zelf wel uit” op, wanneer iemand op zijn gedrag wordt aangesproken. De vogel zelf leek er verder weinig last van te hebben, maar leuk is anders. Enfin, het leven ís natuurlijk ook niet altijd leuk. De vraag is daarbij natuurlijk of je je door deze randverschijnselen de lol van het vogelen moet laten ontnemen. Ik ben daar nogal dubbel in en probeer voor mijn geestelijke volksgezondheid (vrij naar Gerard Reve) dit soort massabijeenkomsten dan ook zoveel mogelijk te mijden. Maar goed, met wat planning kon ik de vogel toch een aantal keren zien zonder al teveel drukte of gedoe om me heen, waardoor het toch nog wel even leuk was om te gaan. Mijn drie bezoekjes leverden, door de verschillende weers- en daardoor lichtomstandigheden, totaal verschillende beelden op. En ach, een wat te opdringerige toeschouwer zorgde er toch maar mooi voor dat de vogel mijn kant op vloog, waardoor ik ook nog een vluchtplaatje kon maken. Nuttige idioten blijken dan onverwacht de kers op de taart. Saillant detail: binnen een half uur nadat het locale TV-station arriveerde was de vogel gevlogen. Zelfs een circusibis heeft klaarblijkelijk zo zijn grenzen.
Over the past week, a Glossy Ibis was present here in the polder. A funny, slightly clumsy, and above all, not too shy bird. An easy catch, you could say. No wonder it turned into a circus, as you often see nowadays with easily locatable and photographable species. Thanks to numerous posts on social media, many people take a chance, leading to a moment where around fifty people are running around the bird. At that point, the scene of the “disaster” essentially becomes a miniature version of today’s society: individualism is rampant in some, everyone has an opinion about everything and states it loud and clear, and occasionally one hears the typically Dutch phrase “I’ll decide that for myself.” The bird itself didn’t seem to mind that much, but it’s not exactly pleasant of course. But, then life isn’t always pleasant, after all. The question here is whether you should let the enjoyment of birdwatching be taken away by these peripheral occurrences. I’m quite torn about it and try to avoid these circuses as much as possible. With some planning though, I was able to see the bird a few times without too much crowd or hassle, making it still enjoyable to go. My three visits resulted in completely different images due to varying weather and lighting conditions. And oh well, a pushy spectator ended up causing the bird to fly my way, allowing me to capture a shot of it in flight. Unexpectedly, this useful idiot turned out to be the icing on the cake. Interesting fact: within 30 minutes after a local TV-station had showed up, the bird took off – not to return. Apparently even a circus ibis has its limits.
Michel Kuijpers
24 Aug 2023Mooie platen, heerlijke tekst.
ZeBirdMan
24 Aug 2023Merci, Michel !
Wouter Roepel
25 Aug 2023Schitterende serie van deze ibis. Allemaal erg fraai maar ik vind de lowkey en highkey achtige foto’s er wel uitspringen. Naast een uitstekende fotograaf ben ik jaloers op de teksten die je weet te produceren.
ZeBirdMan
25 Aug 2023Hoi Wouter, leuk dat je een reactie geeft. Alle foto’s die ik hier heb geplaatst hebben wel iets vind ik, maar ben zelf eigenlijk ook het meest enthousiast over de high-key 😉 .. Groet, Hans