Deze periode, met najaars- en winterstormen, is bij uitstek geschikt voor het zien van kleine alken. Langs de kust, in de havens en heel soms in het binnenland. Helaas zijn – zeker in de laatste twee gevallen – de overlevingskansen vrijwel nihil. Logisch, want met de meeste vogels die we hier zien is ‘iets mis’, en ze komen vaak al verzwakt aan. Triest, maar waar. Gisteren ben ik er even gestopt bij eentje die in Woerden zat, in een onooglijk slootje. De vogel oogde niet actief, en ik zag hem in de korte tijd dat ik er was geen enkele keer duiken of foerageren. De afloop kondigde zich al aan, en vanochtend is hij dood aangetroffen. Wél kwam hij gisteren na een tijdje vrij dichtbij langsdobberen, waardoor ik hem even goed kon bekijken. Zo’n kans heb je natuurlijk niet wanneer ze ver weg op de oceanen, waar ze thuishoren, rondhangen. Maar leuk is anders. Gelukkig heb ik er thuis eentje staan, die ik ooit opraapte op het strand in IJmuiden. Ik was een mantelmeeuw net voor…

This time of year, with autumn and winter storms, is perfect for spotting Little Auks. You can see them along the coast, in harbors, and occasionally even inland. Unfortunately, in the latter two cases especially, their chances of survival are close to zero. It makes sense, as most of the birds we see here have ‘something wrong’ with them and often arrive already weakened. Sad, but true. Yesterday, I stopped by one that was in Woerden, in a nondescript little ditch. The bird didn’t look very active, and in the short time I was there, I didn’t see it dive or forage even once. This morning, it was found dead. Yesterday, however, it did drift quite close by, allowing me to get a good look at it. You don’t get that chance when they’re bobbing far out on the oceans. But it’s not exactly a cheerful sight. Thankfully, I have one at home that I once picked up on the beach in IJmuiden. I had just beaten a Black-Backed gull to it…