The Common Grashopper Warbler is one of my favorite warblers. When singing, this summer visitor can be heard from quite some distance, and the sound is unmistakable (hence the name I guess 😉 ).  The bird spends most of the time hidden in dense vegetation, and is more often heard than seen. I have tried several times this spring to find one and make some pictures, but more often than not they were obscured by bushes or couldn’t be seen at all. So you can imagine my surprise, when (while I was waiting for another bird) suddenly one landed on a Buckthorn right in front of me, looked around two times and took of again. Four shots were all I could take, but the perch and background were perfect. And that the bird was silent, ah well… one has to keep something to wish for 🙂 !

The Sprinkhaan(riet)zanger is één van mijn favoriete zangers. Zingend is deze al vanaf ruime afstand te horen, en het geluid is zeer herkenbaar (vandaar ook de naam denk ik 😉 ). De meeste tijd zit deze zanger in de dichte vegetatie, en je hoort hem vaker dan dat je hem ziet. Dit voorjaar heb ik een aantal pogingen gedaan hem op de foto te krijgen, maar meestal zaten de zangers half verscholen in de bosjes of het riet, of zag ik ze helemaal niet. Dus je kunt je mijn verrassing voorstellen toen (terwijl ik zat te wachten op een andere vogel), plotseling een Sprinkhaanzanger op een Duindoorn pal voor me neerstreek. Hij keek even rond, en vertrok weer. Ik kon welgeteld vier foto’s maken, maar het takje en de achtergrond konden niet beter. En dat ‘ie net nu even niet zong? Ach, je moet altijd wat te wensen overhouden 😉