Het Duits heeft taalkundig veel prachtige uitdrukkingen, zoals ‘die Qual der Wahl’ , oftewel de lijdensweg van het kiezen. Ik denk dat, toen deze uitdrukking het levenslicht zag, ze al moeten hebben gedacht dat er ooit, in een verre toekomst, fotografen zouden zijn die aan deze lijdensweg blootgesteld gingen worden. Onlangs was ik met Menno vier dagen in Noord-Finland en Varanger. Okay, onze trip duurde zes dagen, maar met de reis eraf hadden we vier fotodagen. Die besteedden we hoofdzakelijk fotograferend, want aan ‘leuke soorten’ geen gebrek daar. Nu is er een formule, die aangeeft hoeveel foto’s je kunt maken op een dag: “(aantal uren fotograferen) x (aantal leuke soorten) x (beelden per seconde) = een shitload een foto’s”. En dat is precies wat er gebeurde. Want ondanks dat ik elke avond al probeerde zoveel mogelijk foto’s op de geheugenkaart te wissen (net iets minder scherp, dubbel, net een ongelukkige schaduw van de snavel op de borst, etc.) en het grootste deel van de terugreis scrollend door mijn geheugenkaartjes doorbracht kwam ik precies met de voorspelde ‘shitload’ aan de foto’s terug. Omdat mijn vrouw een ongeluk had gehad in de tussentijd, kon ik direct aan het mantelzorgen toen ik thuiskwam en ook met werk is het drukker dan normaal. Kortom: ik heb nog geen fractie van de gemaakte fotos echt goed uitgezocht.. En dat gaat ook nog wel even duren ben ik bang. Want het echte probleem is natuurlijk gewoon dat ik niet kan kiezen. De ‘kill your darlings’-fase is me een gruwel. “Hier kijkt ‘ie net iets meer omhoog, maar dat heeft ook wel wat. Of niet dan?”. Enfin, de haakbekken heb ik nu grotendeels ‘af’. Wanneer ik deze dagen op pad ga en niks fotografeerbaars vind, kom ik zielsgelukkig thuis. Joehoe! Niet nóg meer foto’s om uit te zoeken. Misschien vergeet ik morgen wel express een geheugenkaartje, of stop ik met opzet een lege accu in mijn camera. Lijkt me heerlijk. Vogelen met alleen de kijker is sowieso veel relaxter, zo is me al vaker opgevallen. Misschien is dat dan wel de toekomst. Hoewel? Zul je net zien dat ik dan tegen die tamme kuifkoekoek aanloop. Maar goed, je snapt wel wat ik bedoel. Toch?
The German language has many beautiful expressions, such as ‘die Qual der Wahl,’ which translates to ‘the torment of choice.’ I think that, when this expression was coined, they must have already imagined that someday, in a distant future, photographers would be subjected to this torment. Recently, I spent four days in Northern Finland and Varanger with Menno. Okay, our trip lasted six days, but with the travel time, we had four days for photography. We spent most of the daytime photographing because there was no shortage of ‘interesting species’ there. There is a formula that indicates how many photos you can take in a day: “(# of hours photographing) x (# of interesting species) x (frames per second) = a shitload of photos.” And that’s exactly what happened. Despite my efforts to delete as many photos as possible from the memory card each evening (slightly less sharp, duplicates, an unfortunate shadow of the beak on the chest, etc.) and spending most of the return journey scrolling through my memory cards, I still ended up with the predicted ‘shitload’ of photos. Since my wife had an accident in the meantime, I immediately had to start caregiving up on arriving home, and work has been busier than usual as well. In short, I haven’t sorted through even a fraction of the photos yet, and it will take a while. As the real problem, of course is that I cannot kill any of my darlings. Anyway, I have mostly finished with the Pine Grosbeaks. When I go out these days and find nothing worth photographing, I come home blissfully happy—not having even more photos to sort through. Tjakka! Maybe tomorrow I’ll forget a memory card on purpose or deliberately put an empty battery in my camera. Sounds wonderful. Although, knowing my luck, that’s when I’ll encounter a tame Crested Cuckoo. But you get what I mean, right?
Elma
21 May 2024Geweldig verhaal – leuk geschreven. Herkenbaar probleem. Ik zorg met zo min mogelijk foto’s terug te komen van mijn reizen. Nu uit Bulgarije slechts 700 mijn collega’s wellicht meer dan 10.000 . Happy me. !
Beterschap met je vrouw!
ZeBirdMan
21 May 2024Dank voor je reactie, Elma. Verstandige aanpak. Om er nog maar zo’n Duitse uitdrukking tegenaan te gooien: “In der Beschränkung zeigt sich erst der Meister” 😉 . Groet,
Jaap
27 May 2024Ha Hans,
Mooie foto’s van een mooie soort.
Ik heb iets met haakbekken, vast ook omdat ze hier maar zelden verschijnen.
Fijne dag, Jaap
ZeBirdMan
27 May 2024Dankjewel Jaap, voor je reactie. Ik vind het ook fraaie vogels, kleurrijk en niet al te schuw, dus prima beestjes! Groet, Hans