Nederlanders hebben de naam nogal direct te zijn. Of, zo je wilt, lomp. En er zijn omstandigheden waarin dat best wel handig is, bijvoorbeeld wanneer je internationaal werkt. Komt de baas dan met een idioot plan, dan zal de Nederlander dat over het algemeen als zodanig benoemen en tevens aangeven dat hij daar dus niet aan mee gaat doen. Misschien wat direct en met weinig gevoel voor verhoudingen, maar zo weet iedereen tenminste wel onmiddellijk waar hij aan toe is. Een Engelsman daarentegen zal zeggen dat hij het een ‘zeer interessant’ idee vindt en dat hij het ‘bovenaan zijn prioriteitenlijstje’ zal zetten. Vooral bij dat laatste hoef je er niet op te rekenen dat hij er ooit nog iets mee van plan is te gaan doen. Nee, geef mij in dergelijke gevallen dan maar de Hollandsche aanpak. Toch zijn er ook situaties waarin ik die directe aanpak wat minder kan waarderen. Sta je stilletjes te wachten tot de vogel uit de dekking komt, duikt er plompverloren iemand op die op luide toon vraagt ‘waar je naar staat te kijken’. Nou, naar niks dus. Want weg vogel. Of er schuiven andere fotografen aan die, ongevraagd, niet alleen heel dichtbij komen staan maar ook direct hele verhalen beginnen – zonder zich af te vragen of de ander daar wel prijs op stelt. En dan heb je natuurlijk nog de mensen die zich weliswaar niet rechtstreeks tot jou richten, maar hun mening zo hard en nadrukkelijk ventileren aan een ander, dat wel het duidelijk is dat ze willen dat je het hoort. Dat laatste gebeurde me onlangs weer eens: “Kijk daar dan. Peperdure spullen zo te zien, maar de ballen verstand van fotografie. Hij staat recht tegen de zon in te fotograferen! Dat zullen lekkere foto’s worden hahaha”. En inderdaad, hij had volkomen gelijk. Want dat was inderdaad precies was ik stond te doen, in tegenlicht fotograferen. En de plaatjes waren ook nog eens zoals ik ze ongeveer in gedachten had 🙂 ….

The Dutch have a reputation to be rather ‘direct’. Or blunt, as you like. And admitted, there are situations in which this comes in handy, for example if one works internationally. If the boss suggests a foolish plan, the Dutch will usually comment on it as such and state that they will not carry it out. Okay, maybe not that polite and with little consideration of the hirarchy, but at least everybody knows where he stands. An Englishman, on the contrary, will most likely say something like ‘very interesting suggestion indeed’ and ‘I will put it on the top of my priority list’. Especially the latter usually guarantees that he doesn’t intend to give it one more thought. So, in these situation I prefer the Dutch approach. But there are circumstances in which I find it less appealing. For example when you’re quietly waiting for the bird to come out of the bushes and suddenly someones pops up to ask in a loud voice ‘what it is that you’re seeing’. “Nothing, bird’s gone”. Or other photographers that position themselves too close to you and, without wondering whether you are interested or not at all, start telling whole stories. And then there are those, who – although not speaking to you directly – state their opinion so loud to their friends, that they clearly want you to hear it. Such a thing happened to me recently: “Now look a him. Bloody expensive gear by the looks of it, and not a clue about photography. See, he’s shooting right against the sun! Well, that will render him great images hahaha”. And indeed, he was totally right. As this was exactly what I was doing (shooting in back-light), and the images where more or less what I had in mind as well 🙂 ….