Nijlganzen lijken niet erg populair onder vogelaars en fotografen. Exoot, agressief, luidruchtig, maar vooral: met veel. Foto’s ervan maken is sowieso linke boel, want niemand neemt je meer serieus in ‘het wereldje’ wanneer je nijlganzen kiekt. En tóch was ik er de afgelopen maanden weer van onder de indruk. Dat zit zo. Dat ze zich als een malle lijken voor te planten heeft iedereen natuurlijk wel op het netvlies. Maar het echte ‘succes’ van de nijlgans zit ‘m in de zorg voor – en het bewaken van – z’n jongen. Het vogelpaar hier voor de deur wijkt dan ook geen moment van de zijde van hun kroost en neemt het op tegen mensen, honden, auto’s, fietsers en noem maar op. En als je dat allemaal zo een paar weken volgt, kun je toch niet anders dan je hoed even afnemen en een diepe buiging te maken. Dat is nog eens wat anders dan van die oudervogels die niet weten hoe snel ze weer naar zonnig Afrika moeten vertrekken. En die daarbij hun kinderen achterlaten om voor galg en rad op te groeien. Enfin, omdat ze er toch waren, besloot ik er ook maar weer eens wat plaatjes van te maken. Eerst een aantal met de kids in gloeiend tegenlicht, en daarna – als toetje – nog wat zoets. En dat allemaal ondanks wat ‘de mensen’ ervan vinden 😉 .

Egyptian Geese are not very popular among birders and photographers alike. Invasive, aggressive, loud, but most annoyingly: so many. Shooting them is risky business, as no-one in ‘the scene’ will take you serious anymore. That said, over the last months they impressed me again. How comes? That they seem to reproduce like crazy rabbits is well-known, but their true ‘succes’ lies in their care for and protection of their goslings. The pair in front of my house never looses them out of their sight and fights off people, dogs, cars and cyclists alike. And if one follows that closely for a couple of weeks, there’s not much else to do than take one’s hat off and bow in awe. Now that’s an example for those parents that flee as quickly as they can for sunny Africa, and leave their offspring to grow up to become dysfunctional hooligans. And since they are there, I decided to take some pictures again. First some with glowing backlight, topping the shoot off with something sweet for dessert. And all that despite what ‘people’ think 😉 .