Gold (gold)
Always believe in your soul
You’ve got the power to know
You’re indestructable
Always believe in
‘Cause you are gold (gold)
Glad that you’re bound to return
There’s something I could have learned
You’re indestructable
Always believe in

Spandau Ballet, ‘Gold’ – from the album ‘True’ (1983) 

Zo veel als ik heb met Goudplevieren, zo weinig had ik met Spandau Ballet, terug in de jaren tachtig. Er was echter geen ontkomen aan hun muziek, en in mijn herinnering kon je geen muziekzender opzetten of je hoorde e/o zag die enge zanger, Tony Hadley. Geen idee wat het was, maar ik moest er niks van hebben. Te gepolijst, te glad – denk ik. Enfin, het nummer ‘Gold’ staat evengoed wel voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. Jasses! Nee, dan Goudplevieren, daar kan ik geen genoeg van krijgen. Dus toen Dominique onlangs nog wel even naar het strand wilde, nam ik de camera mee in de hoop dat…. Het was weliswaar midden op de dag en zonnig, maar goed. En zowaar, na een uurtje lopen zagen we opeens een rustende, jonge vogel. Zeer relaxed en goed benaderbaar. Er kwam zelfs een wolk voor de zon, waardoor ik toch maar weer even lekker kon fotograferen. Alleen toen er een roofvogel overvloog werd ‘ie kort alert. Wat een heerlijk beestje! Op de terugweg zagen we hem nog een keer, en eindje verderop – inmiddels weer foeragerend langs het water. Klaarblijkelijk had het middagdutje hem goed gedaan.

As much as I like Golden Plovers, as little I liked the band Spandau Ballet back in the eighties. One couldn’t escape their music though, in my memory you couldn’t switch on a music channel and not hear and/or see their scary singer, Tony Hadley. No idea as to why, but I couldn’t stand them. Too polished, too slick – I guess. Anyway, the song ‘Gold’ is stored somewhere in my memory forever. Yek ! Nothing like Golden Plovers, of which I can never get enough. So, when Dominique recently suggested to go for a beach stroll, I took my camera hoping to …. Even if it was the middle of the day,  but who cares. And see there, after walking for an hour or so, we suddenly found a resting, juvenile bird. Extremely relaxed and approachable. Just then a cloud obscured the sun, allowing me some shooting time. Only when a raptor flew by, it got alerted for a moment. What a great, little bird ! On our way back we saw it again, a couple of hundred meters further – by then it was busy foraging along the water’s edge again. Apparently its afternoon nap had done him well.