Zou de Dood de gedaante van een vogel aannemen, dan zou ‘ie vermoedelijk als een kraaiachtige tot ons komen. De vraag daarbij is dan natuurlijk: welke precies? Vermomd als Kauwtje lijkt me niet zo waarschijnlijk. Dat heeft een net iets te gezellig, rond koppie. En die zie ik daarom dan ook niet zo een-twee-drie wild met een zeis om zich heen maaien. Een Zwarte Kraai dan? Hmmm. Dat ligt wel weer een beetje erg voor de hand, al was het alleen maar vanwege de gelijkluidende bijnaam die uitvaartbegeleiders hebben. Zó gemakkelijk laat de Dood zich natuurlijk ook weer niet zien. Een Raaf? Dat zou natuurlijk kunnen, maar die beesten zijn zo imposant, dat ik vermoed dat ook de Dood zelf daar stiekem een beetje bang voor is. Toen ik onlangs oog-in-oog lag met een Roek meende ik er uit te zijn: ja, dat moest ‘m wel zijn! Een wat omineus type, met een snavel waarvan je je prima kan voorstellen dat er wel eens iemand het loodje door legt. Ik had ‘m dus gevonden. En hoewel de dood onvermijdelijk is, is het natuurlijk toch wel handig als je enigszins weet vanuit welke hoek je hem kan verwachten. Wellicht kun je er dan net nog even aan ontsnappen. Enfin. Deze Roek liet zich prima benaderen en hield zich op in een groep Kraaien en Kauwtjes, vermoedelijk om niet teveel op te vallen. Plaats van handeling: een stadspark nabij een drukke verkeersweg. Ik kon er, hoewel soms in de meest onmogelijk hoek liggend (zie laatste foto’s), wat leuke plaatjes van maken. Tussen de madeliefjes, met tegenlicht, vliegend – noem maar op. Toen ik vorige week in Spanje was, bereikte mij echter het treurige bericht dat de vogel dood was aangetroffen. Aangereden door een auto. Was de Dood de Roek en mij toch weer te slim af geweest.
Should Death materialise as a bird, it probably would be something crow-like. Question of course is: which one exactly? Disguised as a Jackdaw seems unlikely. They have such sweet, round heads. I can hardly imagine them waving around with a scythe. A Carrion Crow maybe? Too obvious I’d say, especially since we also nicknamed undertakers after hem. Death wouldn’t make it that easy for us. A Raven? Could be, but those birds are so impressive, that I suspect even Death itself is a little scared by them. So when I recently was within close distance of a Rook, I thought I knew: yes, that’s him! An ominous presence, with a bill you can easily imagine helping his victims to the other side. So, I had found it. Even if death is unavoidable, it’s always handy to know from which direction the danger is coming. Maybe you stay away from it, for the time being. Anyway. This Rook was easy to approach and mingled with a group of Carrion Crows and Jackdaws, as not to stand out too much – or so I guess. The location: a city park close to a busy road. I was able, though bent in uncomfortable angles (see last images), to make some nice images. Between daisies, in back light or flying – you name it. When I was in Spain last week however, I received the sad news the bird had died. Hit by a passing car. It turned out that both the Rook and me were fooled once again by Death.
Remco
11 May 2022Mooie fijne zachte platen Hans K. Hopelijk rust deze Roek nu ook zacht. Sterk verhaal weer!
Cia0,
The making of maker
ZeBirdMan
11 May 2022Thanks Remco, en dank voor de ‘making of’ 😉
Bert
11 May 2022Mooie blog Hans met weer geweldige foto’s. Genieten !
ZeBirdMan
11 May 2022Dankjewel Bert, en dank dat ik je foto mocht gebruiken voor ‘the making of’ ! Groet, en tot ziens weer in het veld, Hans
Erik Ruiterman
12 May 2022Herkenbare associatie en fraaie platen van deze interessante kraaiachtige…jammer dat ie het loodje heeft gelegd.
ZeBirdMan
12 May 2022Dank, en inderdaad erg jammer dat het zo moest eindigen … Groet,