Sometimes it snows in April
Sometimes I feel so bad
Sometimes I wish that life was never ending
And all good things, they say, never last
Sometimes it snows in April – Prince, 1986
Onlangs zag ik dat er twee Kuifduikers gemeld waren. Sowieso een leuke soort, maar op zich eentje die ik wel vaker zie – meestal in de winter. Zo had ik er in januari nog eentje voor de lens. Wat het in dit geval echter bijzonder maakte, was dat het er twee waren in verschillende stadia van overgangskleed. De ene vogel is al bijna in broedkleed, de andere nog bijna geheel in winterkleed. Eigenlijk paste deze ‘tussenfase’ wel goed bij het weer van de laatste dagen. Zon, hagel, sneeuw – we hebben zo ongeveer alles gehad. Alsof de seizoenen er nog niet helemaal uit zijn. Opeens zag ik een beeld voor me: deze twee mooie fuutjes temidden van een sneeuwbui. Echter, ik had eigenlijk geen zin meer om er nog uit te gaan (#fopfotograaf) en dronk dus nog maar een kop koffie en bleef lekker thuis. Dom dom dom, want enkele uren later zag ik precies de foto die ik in gedachten had voorbijkomen op de socials. Dan toch de volgende ochtend maar een poging. De dingen vielen na een ruim uur wachten samen. Hoewel het niet helemaal was wat ik gedachten had, kwam het toch redelijk genoeg in de buurt om tevreden mee te zijn. Beide vogels in één beeld en iets dat in elk geval op een sneeuwbui leek (wat het ook was, maar een beetje een matige op dat moment). Omdat het volgens Buienradar in de middag wat heviger zou gaan sneeuwen, besloot ik nogmaals te gaan. Helaas zaten de beestjes erg ver weg. Na twee uur wachten en diverse hagel- en sneeuwbuien te hebben getrotseerd (maar wel in goed gezelschap) vond ik het wel mooi geweest. Het klopte dus wat Prince schreef: ‘all good things, they say, never last’.
Recently, I learned of two Slavonian Grebes in the area. Always a wonderful species, but one that I get to see yearly – although mainly in Winter. Last January I had one in front of my camera, for example. What made this sighting extra special however, was that both birds were in a different phase of moulting their plumage. One is almost in breeding plumage, whereas the other is still mainly in Winter plumage. Which suited perfectly to the weather we had over the last couple of days: sun, hail and snow – we had it all, as if the seasons haven’t made up their minds yet. Suddenly I envisioned an image: these two lovely grebes with snow falling on them. But, I didn’t feel like going out again (#fakephotographer) and settled for another cup of coffee instead and stayed comfortably indoors. Bummer, bummer, bummer, since some hours later I noticed an image on social media which showed exactly what I had had in mind. Okay, so I would go for an attempt the next morning. After waiting for over an hour, things came together. And although not exactly the way I had envisioned, the result was close enough to make me happy. Both birds in one frame and something that looked like falling snow (which it was, albeit slightly mediocre at that particular moment). Since the weather forecast mentioned heavier snowfall in the afternoon, I returned some hours later. Only to find the birds way too far away from the shore for images. After waiting for two hours, and withstanding several hail- and snowstorms (although in pleasant company), I called it a day. It turned out Prince was right: ‘all good things, they say, never last’.
