
Cheat the odds that made you brave to try to gamble at times
Well I feel like dirty laundry sendin’ sickness on down the lineTell you why
‘Cause I’m jealous, jealous again Thought it time that I let you in Yeah, I’m jealous, jealous again Got no time, babyAlways drunk on Sunday, tryin’ to feel like I’m at home
Smell the gasoline burnin’, boys out feelin’ nervous and cold Oh yeah, yeahI’m jealous, jealous again
Thought it time I let you in Jealous, jealous again Got no time, baby‘Jealous again’ from ‘$hake you moneymaker’ by The Black Crowes, 1990
Wanneer ik ga fotograferen beland ik negen van de tien keer op de grond. Niet omdat ik struikel of zo, maar omdat ik graag een laag standpunt inneem. En sowieso liever lig dan sta, maar dat is meer iets voor een andere keer. Ondanks dat ik voor dit liggend fotograferen diverse handige hulpmiddelen heb (matjes, camerahoes, grondstatief etc.), lijkt zo’n moment me toch elke keer weer te overkomen en liggen genoemde items nog in de auto of gewoon nog thuis. Het gevolg is dat ik dan dus, zonder bescherming voor mijzelf of mijn apparatuur, weer ergens in de modder lig. Daarbij beweeg ik klaarblijkelijk ook nog eens zo onhandig dat binnen de kortste keren niet alleen ikzelf, maar ook mijn camera en lens weer onder de prut, zand of een andere plakkerige substantie zit. Bij thuiskomst gaan dan alle kleren direct uit en in de wasmachine, waarna ik voor ik zelf ga douchen – en dus zonder kleren – eerst nog een tijdje in de keuken bezig de camera weer een beetje schoon te poetsen. De achterburen vinden dit geloof ik wel een beetje wonderlijk, maar hey, prioriteiten he? En dit gebeurt me allemaal dus elke keer gewoon weer opnieuw. Vermoedelijk leer ik het nooit. Toen ik onlangs weer eens in het slik een kleine zilverreiger lag te fotograferen werd ik daarom opeens overvallen door een hevige aanval van pure jaloezie. Een slechte eigenschap, jaloezie – ik weet het. Maar wat kun je er tegen doen? De vogel stapte namelijk in dezelfde omgeving rond als waarin ik inmiddels kans had gezien alles aan mezelf en mijn spullen met modder te besmeuren. Maar híj zag er nog steeds onberispelijk uit. ‘Hagelwit moet hagelwit blijven’, zo zal zijn motto zijn. Hoe in hemelsnaam doen ze dat toch?
When I go out to take photos, nine times out of ten I end up on the ground. Not because I trip or anything, but because I prefer a low angle. And honestly, I’d rather lie down than stand, but that’s a topic for another time. Despite having various handy tools for shooting while lying down (mats, camera covers, ground tripods, etc.), it somehow always happens again I find myself without those as they still lay in the car or, even worse, at home. The result is that, without any protection for myself or my gear, I end up lying in the mud somewhere. On top of that, I move so awkwardly that in no time at all, not only am I covered in muck, but my camera and lens are, too. When I get home I undress and everything goes straight into the washing machine, and before I even hop in the shower and hence without clothes, I’m busy cleaning my camera in the kitchen as best I can. The neighbors are surprised to see me like this, but hey, priorities. And this happens every single time. I’ll probably never learn. Recently, while lying in the mud photographing a Little Egret, I was suddenly struck by a wave of intense jealousy. Jealousy is a bad trait, I know. But what can you do? The bird was strolling through the same environment that had left me and all my equipment smeared with mud. Yet it still looked immaculate. “Pristine white must remain pristine white” must be its motto. How the heck do they do it?
Leo Tukker
27 Jan 2025Schitterende foto’s, Hans. Je moet er wel wat voor over hebben.
Groet, Leo
ZeBirdMan
27 Jan 2025Dankjewel Leo. .. of het gewoon wat slimmer aanpakken 😉 . groet, Hans
André Kipp
28 Jan 2025Iedereen heeft recht op zijn eigen afwijkingHeel mooi Hans
ZeBirdMan
28 Jan 2025Zo is het, André! Dankjewel voor je reactie, groet, Hans
Sjors
6 Feb 2025Oei herkenbaar 🙂 Ik denk dat ze een of andere “Omo wast beter” coating op het verenpak hebben zitten.
Wel toepasselijk die songtekst van de zwarte kraaien.
Schone kiekjes heb je getrokken!
Groet, Sjors
ZeBirdMan
11 Feb 2025Dankjewel weer Sjors. Omo, bestaat dat nog? 🙂 .. Groet, Hans