Some three years ago I wrote a blog about the Black-crowned Night-Herons (in Dutch: “Kwak”) that I had seen around the world. At that time I had, however, never shot an adult bird on my home turf (I did photograph a young bird though). A year ago I found an adult, but too far away for any decent shots. But, since some time an adult had been reported in the area that looked like an easy chance to frame. Third generation offspring from escapes (allegedly), it can be considered ‘sort of wild’. Only thing was the location (a golf course) and the number of visitors at this ‘bird on a plate’. Even if it felt a little too easy, I decided to give it a try yesterday. Two weeks ago one of my shots of this species was published in a national newspaper, so apparently it ‘had to be’. Coincidence doesn’t exist. Or something like that. And to have ample parking space adjacent to your target bird is nice for a change as well. Anyway: upon arrival I found myself – as could be expected – not alone. But most important, the bird was present as well. After some 15 minutes of shooting it moved on, and so did I. With my “Kwak NL” to add to my collection of Black-crowned Night-Herons 😉 …

Ongeveer drie jaar geleden maakte ik een blogje over Kwakken die ik op verschillende plekken in de wereld had gezien. In die tijd had ik nog geen foto van een volwassen Kwak in Nederland (ik had al wel eens een jonge vogel gefotografeerd). Een jaartje geleden vond ik weliswaar een adulte vogel, maar die zat te ver weg om redelijke beelden van de maken. Echter, sinds een tijdje werd er een volwassen Kwak gemeld, die wel gemakkelijk te fotograferen leek. De derde generatie ontsnapte Avifauna vogels (volgens de verhalen) en dus toch een ‘soort van wild’. Het enige is een beetje de locatie (een golfbaan) en het aantal gegadigden voor deze “Kwak op een presenteerblaadje”. Hoewel het eigenlijk een beetje té gemakkelijk voelde voor het leuke, besloot ik toch maar eens een poging te wagen. Twee weken geleden werd een foto van mij gebruikt voor een artikel over Kwakken in de NRC, dus klaarblijkelijk ‘moest het zo zijn’. Toeval bestaat niet. Of zoiets. En een ruim parkeerterrein zo ongeveer naast de doelvogel is ook wel eens lekker. Bij aankomst bleek dat ik – zoals was te verwachten – inderdaad niet de enige was. Maar, niet geheel onbelangrijk, de Kwak was er ook. Na een kwartiertje klikken besloot ‘ie alweer te vertrekken, wat ik toen ook maar deed. Met een “Kwak NL” in de tas dus voor in de verzameling van deze reigersoort 😉 …