Onlangs zat er een gestreepte strandloper hier vlakbij in de polder. De soort is een schaarse dwaalgast in ons land, en broedt in Noord-Amerika en Noordoost-Siberië. Ik had de vogel al eens mooi voor de lens, maar in een plasje met zwart slik, waardoor hij op de meeste foto’s zwarte poten lijkt te hebben. Die poten zijn natuurlijk een beetje geelachtig, dus ik hoopte erop deze keer een wat minder besmeurde vogel aan te treffen. Dat deel ging goed, maar de vogel zat, helaas, voornamelijk vrij ver weg. Een heel enkele keer, zo zag ik op de socials, kwam ‘ie even dichtbij. De keren dat ik er even was gebeurde dat niet, en om nu de hele dag te blijven posten werd me ook een beetje te gortig. Zeker gezien de drukte en het daarmee uiteraard gepaard gaande reünie-gehalte. Gezellig, maar het komt het fotograferen meestal niet ten goede. De eerste keer dat ik ging kijken wat het grauw en donker, maar de tweede keer brak net de zon voorzichtig door de ochtendmist. Dit resulteerde in prachtige kleuren, waardoor een beetje extra omgeving het bij nader inzien wel zo leuk maakte.
Recently, a Pectoral Sandpiper turned up nearby in the polder. It’s a rare vagrant in our country, breeding in North America and northeastern Siberia. I had photographed one before, quite nicely even, but it was standing in a puddle of black mud, making its legs look black in most shots. Of course, their legs are actually a bit yellowish, so I was hoping to find a cleaner individual this time around. That part worked out — but unfortunately, the bird mostly kept its distance. Every now and then, I saw on social media, it came in closer. But not during the short visits I made, and hanging around all day just didn’t quite appeal to me. Especially with the crowds and the inevitable reunion-like atmosphere. Nice and sociable, sure, but not exactly ideal for photography. The first time I went, it was grey and gloomy. But on my second visit, the sun gently broke through the morning mist — a beautiful moment that brought out some amazing colours. In hindsight, including a bit more of the surroundings actually turned out to be a nice touch.
