
Crested Larks in The Netherlands have become extinct as a breeding species. Until the mid 70’s is was quite a common and widespread bird in our country. But the numbers have declined rapidly since then. Around the year 2000, only several breedings pairs were left, and now there’s none. Main reason seems to be loss of suitable habitat. In our country this used to be non-cultivated or ‘fallow’ land, of which we have less and less. I had seen the bird in Southern Europe and Africa, but never in The Netherlands (I always skipped the famous vagrant at the “Transport Zone” at the border with Germany). Since last Fall however, there’s one bird smack downtown in the city of Apeldoorn. It spends its time on a small patch of derelict land, next to the railway station. Recently I teamed up with Bouke Atema to check out this ‘lone wolf’. I had seen some pretty nice pictures, but upon arriving I was a bit take aback. I mean, there’s unattractive surroundings and, well, even more unattractive surroundings. We found the bird quickly and set to work. My plan was to have a nice and smooth image, with a low point of view (as the header shot of this blog). Being careful not to touch any of the dog poo (that was abundant) I tried some first shots. The bird was in the most messy area however, which made it hard to get the shot I aimed for. Light drizzle and lack of light complicated things further. A bit later, the bird found itself on slightly better grounds, the light was a bit better and I could make the shots I had in mind. The surrounding buildings made for the coloured backgrounds. The bird was feeding most of time, in between it was singing vert quietly – maybe hoping for a partner. Chances of that are extremely slim though 🙁 ….
De Kuifleeuwerik is in Nederland als broedvogel uitgestorven. Tot midden jaren zeventig was het een algemene en wijdverspreide vogel in ons land. Maar vanaf dat moment zijn de aantallen rap omlaag gegaan. Rond het jaar 2000 waren er nog slechts enkele broedparen bekend, en nu dus nul. Voornaamste reden hiervoor lijkt de achteruitgang van geschikte habitat te zijn. In ons land waren dat vooral braakliggende terreinen, waarvan we er – zoals bekend – steeds minder hebben. Ik had de soort al wel eens in Zuid-Europa en Afrika gezien, maar nog nooit in Nederland (de beroemde vogel bij de Transportzone in Venlo had ik altijd overgeslagen). Sinds afgelopen herfst zit er echter eentje pal in het centrum van Apeldoorn. Het beestje zit op een klein, braakliggend terreintje naast het station. Onlangs sprak ik af met Bouke Atema om eens te gaan kijken. Ik had al best wat mooie opnames gezien, maar toen ik op de plek arriveerde was ik toch een beetje teleurgesteld. Ik bedoel, je hebt onaantrekkelijke omgevingen en, nou ja, nog onaantrekkelijkere omgevingen. We vonden de vogel snel en begonnen te fotograferen. Mijn plan was om een mooi zacht beeld te maken vanaf een laag standpunt. Ervoor zorgend om niet in de hondenkak te gaan zitten (waarvan er genoeg is daar) maakte ik mijn eerste opnames. De vogel zat echter in het meest rommelige deel van het terrein wat het lastig maakte de foto te maken die ik in gedachten had. Af en toe lichte regen en weinig licht maakten het er niet gemakkelijker op. Een tijdje later zat de vogel op een wat ‘beter’ stukje, was er iets meer licht en kon ik toch de foto’s maken die ik in gedachten had. De gebouwen rondom zorgden voor de kleuren in de achtergrond. Het grootste deel van de tijd was het beestje druk aan het foerageren, tussendoor zachtjes zingend – misschien hopend op een partner. De kans daarop lijkt helaas extreem klein 🙁 ….








Geert
27 Feb 2020Wauw, erg mooi gefotografeerd Hans.
Ik vermoede via de ‘thumbnail’ op birdpix al dat dit een foto van jouw jouw hand was. Ook leuk om even een inkijkje te hebben d.m.v. ‘the making of’
Ik ga nu toch wel serieus overwegen om ondanks de afstand, toch ook naar Apeldoorn af te reizen…
Groet, Geert.
ZeBirdMan
27 Feb 2020Dankjewel, Geert. Als je een Kuifleeuwerik wilt fotograferen in NL, is dit zeker een buitenkans. Ook goed met de trein te doen 😉 . groet, Hans