In front of our house, among other birds, we usually have some Moorhens. They have, like many birds, a tough life when they have chicks. They need to feed them, but at the same time keep them safe from (in this case) Herons, Gulls, Crows and aggressive Coots. So, as a result, the chicks are usually under strict orders to stay in the vegetation. Some days ago, however, I saw them walking with one of the parents on the little dike, next to the water. For me a nice change to frame them at eye level, without having to go flat on my stomach myself. Okay, I did position my resting knee in the stinging nettles though, but hey, to suffering should be involved they always tell me 😉 … Pick-nicking people and their colourful clothing and bags made for interesting backgrounds…. By now the itching has disappeared, but I still have the images. A descant trade-of I’d say.

Voor ons huis hebben we, naast andere vogels, gewoonlijk ook wel wat Waterhoentjes. Ze hebben, net als veel andere soorten, een zwaar leven wanneer de jongen er zijn. Die moeten worden gevoerd, maar tegelijkertijd ook worden beschermd tegen (in dit geval) Reigers, Meeuwen, Kraaien en agressieve Meerkoeten. Dus, als gevolg hiervan, staan de jongen gewoonlijk onder strikte orders om in de begroeiing te blijven. Enkele dagen geleden echter, zag ik ze met één van de ouders rondscharrelen op het dijkje bij het water. Voor mij een mooie kans om ze op ooghoogte te kunnen fotograferen zonder zelf plat op de grond te moeten. Okay, ik ging weliswaar met met één knie wel in de brandnetels zitten, maar hey, een beetje lijden hoor erbij zeggen ze 😉 . Picknickende mensen en hun kleurrijke kleding en tassen zorgden voor een interessante achtergrond… De tintelingen zijn inmiddels weg, maar de foto’s heb ik nog. Prima deal zou ik zo denken.