Snipes are, when on the ground, rather difficult to spot. First of all, they tend to be extremely well camouflaged and hence blend in perfectly with their environments (as you can see in the first image). And that’s how they think of themselves as well. So secondly, when they notice something unusual,  they can sit totally still awaiting the ‘danger’ to go away. And rely completely on their cover. If the danger (for instance a human being) comes too close, they will not fly up until the last second. So, usually you don’t notice them until they suddenly fly up just before you would step on them. For all this, they were considered very difficult game for bird shooters, who could only shoot they birds by being extremely observant and patient. Because, when you wait long enough, the birds may start moving again, giving away their cover (the word ‘sniper’ comes from hunting for this difficult species). The same more or less applies when trying to shoot them with a camera. Finding them is one thing and requires patience, but it can take quite a while before they resume doing whatever it was they were doing before you entered the scene. But once they do that, it’s much fun seeing them step back and forward while probing the ground for food. Almost like a comical dance – definitely worth the wait ….

Snippen zijn, wanneer ze op de grond zitten, nogal lastig te zien. Ten eerste zijn ze namelijk extreem goed gecamoufleerd, waardoor ze perfect opgaan in hun omgeving (zoals je op de eerste foto kunt zien). Daar denken ze zelf trouwens ook zo over. En ten tweede, wanneer ze iets ongewoons waarnemen, houden ze zich volkomen stil en wachten ze tot het ‘gevaar’ geweken is. En vertrouwen daarbij dus volledig op hun camouflage. Wanneer het gevaar (bijvoorbeeld een mens) toch te dichtbij komt, vliegen ze pas op het allerlaatste moment op. Normaal gesproken zie je dus pas op het moment van opvliegen (en net voordat je erop zou zijn gaan staan). Vanwege dit alles werden ze als een zeer lastige soort gezien om op te jagen, en alleen jagers die zeer goed konden speuren én heel veel geduld hadden maakten een kans. Want, wanneer je maar lang genoeg wacht, gaan ze op enig moment wel weer bewegen, waardoor ze zich uiteindelijk toch verraden (het woord ‘sniper’ vindt zijn oorsprong in het jagen op deze soort). Hetzelfde geldt min of meer wanneer je ze wilt ‘schieten’ met de camera. Ze vinden is één ding en kan behoorlijk wat tijd kosten, maar het kan vervolgens dus behoorlijk lang duren voordat ze weer gaan doen met waar ze mee bezig waren voordat je op het toneel verscheen. Maar doen ze dat eenmaal, dat is het superleuk om ze voor- en achteruit te zien stappen wanneer ze in de bodem peuren op zoek naar voedsel. Bijna een soort van komische dans – absoluut het wachten waard ….