Nowadays I consider it a privilege to see and frame Grey Partridges, as the species is heavily in decline. Problem however is that they seem to have a preference for messy environments (see last image). So, when I noticed a small patch of land with grape hyacinths, I started thinking ‘what if a Partridge would….’. Some weeks ago, when I checked the patch before sunrise, to my joy I noticed a Partridge. Light was still very low, but I managed to make some shots. Ideally I would have waited for the sun to creep over the horizon, but an approaching tractor seemed too big a risk. I was right, because even if the tractor didn’t come really close, the bird chose to go somewhere else. Leaving me with the shots I had in mind, so I wasn’t all that unhappy 😉 ….

Tegenwoordig beschouw ik het als een voorrecht om Patrijzen te kunnen fotograferen, aangezien het bar slecht gaat met deze soort. Het probleem is evenwel dat ze meestal nog rommelige omgevingen uitzoeken (zie de laatste foto). Dus, toen ik een stukje land met blauwe druifjes zag, begon ik te denken ‘wat nou als een Patrijs hier…’. Enkele weken geleden toen ik dit plekje voor zonsopgang even ging inspecteren was het raak: tot mijn vreugde zat er een Patrijs. Er was nog erg weinig licht, maar ik kon toch wat fotograferen. Idealiter had ik gewacht tot de zon over de horizon zou komen, maar een aankomende tractor leek mij toch een te groot risico. En ik had gelijk, want hoewel de tractor niet echt heel dichtbij kwam, besloot de vogel toch te verkassen. Mij achterlatend met de beelden die ik me had voorgesteld, dus ik was niet echt ontevreden 😉 ….