The first photo session of the year was okay, but I had some issues to deal with as you can read here. So, normally, I would go back for a 2nd, 3rd of even 4th try. This time however I was a little hesitant. Because, for some reason, the birds had gone sort of  ‘viral’ on Facebook and attracted more and more bird photographers everyday. In this case not so much of a problem for the birds (as they didn’t seem to care), but to trade the challenge of shooting through the reeds for the challenge of shooting through other photographers felt a little weird. Still, I shouldn’t let the masses spoil my fun, I figured. So, I prepped myself with good spirits, promised myself to not work myself up and went to the place again. Enough people, but no birds. I hadn’t counted on that to be honest. So, a while later I went for another try: as expected many people, but luckily also some birds. I made some shots, better than the first time, but felt there was still room for improvement. So, in the end, I went one more time, but deliberately chose for circumstances that wouldn’t attract many people. I was right, since I was alone for some 45 minutes 🙂 . Enough to make the shots I had in mind. So, a happy ending after all ….

De eerste fotosessie van het jaar was weliswaar okay, maar ik had wat dingen waarmee ik moest dealen, zoals je hier kunt lezen. Dus, normaalgesproken, zou ik dan nog wel voor een 2e, 3e of zelfs 4e keer teruggaan. Deze keer voelde ik een aarzeling. Want, om de één of de andere reden, waren de vogels een soort van ‘viraal’ gegaan op Facebook and trokken elke dag meer vogelfotografen. In dit geval niet zozeer een probleem voor de vogels (die leek het niks te kunnen schelen), maar om de uitdaging van door rietstengels heen te moeten fotograferen nu om te ruilen voor een zelfde uitdaging, maar dan door mensen heen, voelde toch een beetje raar. Maar, ik kon toch ook de massa’s mijn plezier niet laten bederven, zo bedacht ik me. Dus, ik verzamelde moed, beloofde mezelf me niet op te laten fokken en ging weer terug naar de bewuste plek. Genoeg mensen, maar geen vogels. Om eerlijk te zijn had ik daar nou net weer even geen rekening mee gehouden. Okay, een tijdje later dan nog maar een poging: zoals ik al verwachtte waren er heel veel mensen, maar gelukkig deze keer ook vogels. Ik maakte wat foto’s, beter dan de eerste keer, maar er was nog steeds ruimte voor verbetering vond ik. Dus, ja, ik ben nog een keer gegaan, maar koos bewust voor omstandigheden waarbij er niet veel mensen te verwachten zouden zijn. Ik had gelijk, want ik was er drie kwartier helemaal alleen 🙂 . Genoeg om de foto’s te maken die ik in gedachten had. Dus toch nog een happy end ….