Het plan was om twee weken te gaan fietsen, in de meivakantie. Helaas zette een klimongeluk van mijn vrouw een streep door dat plan. Voorlopig dus geen gezamenlijke fiets- of klimvakanties. Het werd daarom een weekje naar Duitsland, de Harz om precies te zijn. Niet te ver weg, en prima geschikt om te wandelen, want niet al te zware wandelingen mogen inmiddels wel. De camera toch maar meegenomen, want je weet maar nooit. Terwijl we op het balkon van ons vakantie-appartement zaten te lunchen, hoorde ik een vuurgoudhaan. Leuk, het beestje kwam telkens naar de rand van het bos – dusdanig geagiteerd dat ik gok dat er een kaper op de kust was, hoewel ik die niet heb gezien. Enfin. Ik dacht ‘dat wordt prijsschieten’. Maar dat was buiten de vriendelijke buurman gerekend. Een spraakzame Duitser op leeftijd die daar alleen woonde en dus wel om een praatje verlegen zat. Ik stond er nog geen minuut, had de vogel nét in beeld, toen hij naast me stond om te laten zien wat zijn hobby was. Nou? Het verzamelen van munten. In het daaropvolgende halfuur liet hij me diverse delen van zijn verzameling zien. Telkens probeerde ik, na beleefd een en ander te hebben bewonderd, weer mijn camera op de bomen te richten. Hij wenste me dan veel succes met fotograferen, liep weg maar stond vervolgens vijf minuten later alweer naast me met nieuwe munten. Enfin, hij had even iemand om tegen te praten, ik leerde een hoop bij over Duitse “Sonderausgaben” en uiteindelijk lukte het me tussendoor toch nog om wat plaatjes te maken. Toen ik de dag erna nog een poging wilde doen, hing hij onmiddellijk over de railing van zijn balkon te zwaaien met een singeltje van Mouth & MacNeal (een Nederlandse zangduo uit begin jaren zeventig van de vorige eeuw). Kende ik die? “Ja, die kende ik, zij het niet persoonlijk”. En net toen ik een tjiftjaf prachtig vrij op de korrel had (de vuurgoudhaan was aanzienlijk relaxter inmiddels), klonk het achter me: “En deze?”. Ik draaide me om en zag wederom een single: Vader Abraham en de smurfen. Toen knapte er iets. Ik ben huilend naar binnen gerend en heb de camera de rest van onze vakantie niet meer aangeraakt….
The plan was to go cycling for two weeks during the May holiday. Unfortunately, a climbing accident involving my wife put an end to that plan. So, no joint cycling or climbing holidays for the time being. Instead, we opted for a week in Germany, the Harz mountains to be precise. Not too far away, and perfect for hiking. As long as the hikes weren’t too strenuous, this was now allowed. I decided to bring my camera along, just in case.While we were having lunch on the balcony of our holiday apartment, I heard a firecrest. Now that was nice: the little bird kept coming to the edge of the forest. The bird seemed quite agitated, most likely a competitor had shown up. I thought, ‘this will be great for photographing’ and went outside. But I hadn’t accounted for the friendly neighbor. An elderly German who lived alone and clearly enjoyed a chat. I had just set up, had the bird in my sights, when he appeared beside me to show me his hobby. Well? Coin collecting. Over the next half-hour, he showed me various parts of his collection. Every time, after politely admiring it, I tried to refocus my camera on the trees. He would wish me good luck, walk away, only to return five minutes later with more coins. Anyway, eventually, I managed to take some pictures. The next day, when I wanted to try again, he was leaning over the railing of his balcony with a Mouth & MacNeal single (a Dutch duo from the early seventies). Did I know them? “Yes, I knew them, although not personally.” Just as I had a chiffchaff in my sights (the firecrest seemed to have mellowed down), I heard behind me: “And this one?” I turned around and saw another single: “Vader Abraham and the Smurfs”. That’s when something snapped. I ran inside in tears and didn’t touch the camera for the rest of our vacation…
Henk de Bes
4 May 2024Kostelijk verhaal met mooie foto’s. Dankjewel Hans.
ZeBirdMan
4 May 2024Dankjewel weer voor je reactie, Henk !
Remco
5 May 2024Mooi verhaal en dito foto’s. 1 na laatste foto is wel mijn favoriet. Ik zou daar dus een hartje voor geven i.p.v. een duimpje!
#whatever
Ciao,
Remco
ZeBirdMan
5 May 2024Dankjewel, en ja dat is inderdaad een leuke. En full frame, ook wel weer eens leuk voor de verandering 😉 . Groet,
Gerrit
5 May 2024Nee die andere zijn (vind ik) leuk, de 1 na laatste is GEWELDIG <3
En door………………
Groeten,
Team van facebook
Sjors
14 May 2024De VGH schijnt zich toch niet te hebben gestoord aan de Großmaul. 🙂 Tolle Bilder!
Groet, Sjors
ZeBirdMan
16 May 2024Hahaha. Vielen Dank ! Viele Grüsse, Hans