Last week, we had friends for dinner. In the normal way that is, not ‘Hannibal Lecter style‘. Somewhere during the conversation they mentioned, a propos, that next to their house, they had seen a rather tame Snow Bunting that day. Not the typical thing for me to ignore, as I always love to see them. So, the next day when they texted me ‘still there’, I drove over and had some fun time shooting this little bunting. The bird was eating all the time to such an extend, that it was a surprise it wasn’t showing any signs of obesity. Maybe a diet of Plantago seeds is simply not adding too much body weight. The following days, I went back twice and hence was able to make some different style images. Just as I like it 🙂 ….

Vorige week kregen we vrienden te eten. Een normaal etentje hoor, niet op de ‘Hannibal Lecter manier‘. Ergens in het gesprek meldden ze en passant dat ze bij hun huis die dag een vrij tamme Sneeuwgors hadden gezien. Niet echt iets wat bij mij het ene oor in het andere uit gaat, want ik vind het superleuke beestjes om te zien. Dus, toen ze de volgende dag een berichtje stuurden met de tekst ‘zit er nog’, reed ik er heen en kon me een tijdje uitleven met het fotograferen van deze vogel. Hij zat aan één stuk door te eten, nog een wonder dat hij niet moddervet was. Maar, misschien dat je van de zaadjes van Weegbree gewoon niet zo dik wordt. De dagen erna ging ik nog tweemaal terug en was op die manier in staat verschillende soorten foto’s te maken. Precies zo heb ik het graag 🙂 ….