Enkele maanden geleden bleken er hier in het bos opeens vier vossenwelpen te zitten. Midden in de stad, en op slechts vijf minuten lopen van mijn huis – hoe leuk is dat? Ik ben er dus even gaan kijken en heb wat fotootjes gemaakt. De welpen zaten en speelden echter veelal tussen de bramenstruiken en echt fatsoenlijke foto’s leverde mijn bezoekje dan ook niet op (ik kwam kort erna in de duinen nog een vos tegen die wel beter de fotograferen was). Typisch zo’n geval van leuker om te kijken dan te proberen er een plaatje van te maken. Omdat ze vrij dicht langs het wandelpad zaten, leek het mij en nog wat anderen het beste om er verder maar geen ruchtbaarheid aan te geven. Qua foto’s hield ik het dus bij die ene keer Maar, naïef als ik ben, had ik buiten de social media gerekend en de tam-tam die er klaarblijkelijk is wanneer het om vossen gaat. Want de dagen en weken erna werd de burcht een ware attractie. Waar het eerst nog dagelijks enkele mensen uit de wijk waren die kwamen kijken, stonden er later op de drukste dagen wel tot zo’n dertig personen. Uit het hele land bleken ze te komen, van Eindhoven tot Arnhem, klapstoeltjes en koffie mee. Helaas vonden sommigen het nodig om bovenop de burcht te gaan staan als de beestjes zich niet snel genoeg lieten zien. Geen enkel benul waar ze mee bezig waren dus. Staatsbosbeheer besloot daarop om maar een afzetlint te spannen én een bord met gedragsregels te plaatsen – want dat hebben de ‘natuurliefhebbers’ van tegenwoordig klaarblijkelijk nodig. En maar geïrriteerd naar mij kijken wanneer ik er op mijn hardlooprondje af en toe langs kwam rennen. Maar, over het algemeen ging het gelukkig goed en hebben vermoedelijk veel mensen plezier beleefd aan deze vosjes. De vossen zelf leken trouwens vrij weinig last te hebben van alle aandacht… Inmiddels zijn ze alweer weer maanden weg en is de rust in het bos gelukkig weergekeerd 😉 ….
Some months ago, it turned out that there were four fox cubs in the forest overhere. In the middle of the city, and only a five minute walk from my house – how much fun is that? So, I stopped by for a look and took some snapshots as well. The cubs were playing mainly between the bushes, so my visit did not render any good images (shortly after, I encountered a fox in the dunes that was better set for shooting). One of those encounters where it’s more fun to simply watch instead of trying to make any descent images. As the den was pretty close to a walking path, me and some others though it best to keep its existence low profile. So, I kept my images to this single visit. But, call me naive, I hadn’t thought of the social media and the grapevine that apparently exists when it comes down to fox sightings. As it turned out, during the following days, the den became a major tourist destination. At first I noticed only a few people from the neighbourhood, but later on during the busiest moments I counted up to some 30 people, coming from all over the country, equiped with folding chairs and coffee. Unfortunately, when the foxes didn’t show themselves quickly enough, some of them even walked up to the den. Obviously not a fucking clue what they were doing. The Forest Management thereafter decided to fence the den-area off, and put up a sign with ‘rules’ – apparently ‘nature lovers’ need those nowadays. Not to mention the irritated looks they gave me when I was passing by during my usual forest runs. But, all the negativeness aside, I assume many people have enjoyed these cubs, and the foxes themselves didn’t seem to care a bit about all the attention… It’s been months now, and the forest is back to normal again 😉 ….
