Ergens in het voorjaar van 2010 vertrok ik met Werner van Steen naar Zuid-Frankrijk om een paar dagen bijeneters te fotograferen. We hadden een leuke tijd, aten lekker en – niet onbelangrijk – de bijeneters lieten zich prima zien. Ik kwam thuis met een aantal leuke foto’s. Niet belachelijk veel, want mijn camera schoot 6 beelden per seconde en mijn 80-400 lens miste ook nog wel eens een bijenknabbelaartje met focussen. Toen kon je tenminste je spullen nog eens ergens de schuld van geven 😉 . Enfin. Sindsdien had ik ze eigenlijk niet echt meer gezien, deze prachtige kleurenbommetjes. Misschien nog een aantal op Lesbos, maar niks spannends. Vorige maand in Spanje besloot ik er dus maar weer eens werk van te maken.Op veel plekken hoorden we ze vrolijk roepend overvliegen (zelfs als we bij het zwembad lagen) en hier en daar zagen we broedkolonies.  Ze zijn echter nogal schuw en verstoringsgevoelig, dus de enige opties om ze op redelijk afstand te fotograferen zijn daarom vanuit de auto of vanuit een schuiltentje of -hutje. Nu wilde het geval dat de finca waar wij verbleven én een broedplek op het terrein had, én een vaste fotohut erbij. Kwam dat even goed uit! Op mijn dooie gemak kon ik dus een paar uurtjes fotograferen, en om wat variatie te krijgen, pikte ik ook gewoon af en toe onderweg uit de auto nog wat mee. Hoe relaxed wil je het hebben? De ellende begon pas toen ik thuis kwam, want met 20 beelden per seconde (en vrijwel allemaal scherp) had ik natuurlijk veel te veel foto’s gemaakt. En uitzoeken, en dan vooral het weggooien, is nu eenmaal niet mijn sterkste punt. En dat is zachtjes uitgedrukt. Om eerlijk te zijn: ik vind het een ramp. Maar langzaam, stap voor stap, vorder ik. Alleen voorlopig kan ik even geen bijeneters meer zien….

Somewhere during the Spring of 2010, Werner van Steen and I went to Southern France to shoot European Bee-eaters. We had a great time, enjoyed the food and the Bee-eaters showed themselves nicely. I returned home with some nice images. Not a ridiculous amount, as my camera back then shot 6 fps and my 80-400 lens sometimes missed when focussing. Back then you still could blame your gear 😉 . Ah well. Since then, I hadn’t really seen them anymore, these amazing color bombs. Maybe a few on Lesvos, but nothing exciting. Last month in Spain however, I decided to see if I could shoot them again. In many places we heard them joyfully calling while flying overhead (even while we lay at the poolside) and here and there we also noticed breeding colonies. They tend to be very shy however and prone to disturbance, so really the only options are either shooting from your car or from a blind. The finca we stayed at, had not only a small breeding colony their grounds, but also a permanent photo hide. What else can one wish for? In a very comfortable way I spent a few hours shooting, and while driving around I shot some birds as well from the car, as to have some variety in my images. How relaxed can it be? The downside only appeared when back home, as with 20 fps (and all sharp) I of course had way too much images. And sorting them out, and especially throwing them in the bin, is not exactly my strength. To put it mildly. To be honest: it think it’s a disaster. But, step by step, I proceed. But for the moment I have had my share of Bee-eaters….