Sterntjes vallen voor mij in de categorie ‘sierlijke’ vogels. De meeste sternsoorten hebben een soort ‘strak’ ontwerp: eenvoudig, doeltreffend en zonder al teveel toeters en bellen. Ik vind ze op hun leukst wanneer ze jagen, en daarbij de meest onverwacht bewegingen en draaien maken, als ware luchtacrobaten. Ik schreef er hier al eens eerder over. De afgelopen week zat er een lachstern, met een jong op sleeptouw, hier vlakbij in de polder. De soort komt, in onze regionen, voornamelijk voor in Zuid-Europa en is dan ook een vrij zeldzame soort voor ons land, dus dan weet je het wel: veel bekijks. En daarmee over het algemeen ter plaatse drukker dan ik leuk vind wanneer ik naar buiten ga. Maar toen het een dag zou gaan regenen en ik minder aanloop verwachtte, besloot ik een poging te wagen. Het was inderdaad lekker rustig, maar helaas waren ook de vogels in geen velden of wegen te bekennen. Maar, twee dagen later was het alsnog raak. Het weer was een rare mengeling van zon en sluierwolken, maar dat zorgde er wel voor dat ik weer eens lekker los kon met de ‘(over)belichtingsknop’. Ik klikte er dus vrolijk een uurtje ofzo op los. 

For me, Terns fit in the range of ‘stylish’ birds. Most of them carry a ‘sleak’ design: simple, efficient and without too many bells and whistles. I like them best when they are hunting, and while doing so execute the most unexpected twists and turns, as true aerial acrobats. I this blog I already wrote about Sandwich Terns doing the same. Last week, in the polders close to my home, a Gull-billed Tern hung around with a young bird in tow. In our part of the world the bird is normally found in Southern Europe. It is a pretty rare bird for our country, and then you know: it draws many onlookers. Hence it will be busier than I normally like when going out. So, when a rainy day was forecasted and I expected less people to be out in the field, I decided to give it a go. It was quiet indeed, but alas, the birds were nowhere to be seen either. Bummer. But, two days later, I was luckier. The weather was a strange mix of sun and foggy clouds, but that allowed me to go berserk once more with the (over)exposure button. So, I happily clicked away for an hour or so.