Afgelopen zondag kwam er een melding binnen dat er een witwangstern was gezien, op zo’n tien minuten van mijn huis. Maar aangezien er ook al wat andere publiekstrekkers waren gezien op die plek en het er dus wel weer krankzinnig druk zou zijn, dacht ik ‘laat maar waaien’. Daarnaast had ik de soort al eens gezien in Nederland. Toen ik aan het begin van de avond nog even op waarneming keek, bleek dat eerste – te oordelen naar het aantal ingevoerde meldingen – aardig te kloppen. Als je daarbij bedenkt dat het overgrote deel van de fotografen nooit iets invoert, dan mag je het aantal aanwezigen rustig verdubbelen of verdrievoudigen. Wat betreft het tweede bleek ik er echter faliekant naast te hebben gezeten: ik had de vogel helemaal nog nooit in Nederland gezien. Huh? Totale verwarring, want ik zou toch zweren dat ik …. Maar het was toch echt zo: ondanks dat hij hier steeds meer gezien wordt en zelfs af en toe in ons land broedt, had ik ‘m klaarblijkelijk altijd genegeerd. Ik houd geen lijstjes bij, maar kwam er bij het doorbladeren van wat veldgidsen achter dat ik hem alleen in Griekenland (2011) en in Thailand (2012) had gezien. Want ouderwets aankruisen in de gids, dat doe ik dan gelukkig weer wel 😉 . Enfin, ik had inmiddels een paar glazen wijn op en autorijden was daarmee wettelijk geen optie meer. Ik besloot het allemaal dus toch maar te laten voor wat het was. Maar toen ik de volgende dag even wat tijd over had in de agenda, besloot ik toch maar even te gaan kijken. Ter plaatse aangekomen en de boel eens overziend, werd me in één klap iets duidelijk. Dus dáár waren al die tekorten op de arbeidsmarkt. Alle ‘vacatures’ lopen blijkbaar met een camera om hun nek in de natuurgebieden. Dat raadsel was dus ook weer opgelost. De stern zelf was volgens enkele aanwezigen al bijna twee uur niet meer gezien, maar even later zag ik ‘m door de kijker gelukkig toch foerageren langs de dijk, waar hij druk bezig was om insecten weg te kapen voor de aanwezige kokmeeuwen. Ik liep erheen, maakte wat plaatjes en toen was ook dat weer geregeld 🙂 . 

Last Sunday I received a notification that a Whiskered Tern had been seen, some ten minutes from my home. But as in that particular area some other ‘specials’ had been reported I suspected the place to be swarming with birders and photographers, so I thought ‘let it go’. Besides, it wouldn’t be my first in The Netherlands. When later, in the evening, I checked a ‘bird reports’ site I was confirmed as to my first argument. Taking into account that most photographers don’t even bother to enter their sightings, one can expect the number of people present to double or even triple those actually adding their reports to the website. As to my second argument somehow I had been completely mistaken: I had never seen the bird in our country. Huh? Totally confused, as i would swear …. But even as it is reported more often in the last decade, and even occasional breeds in The Netherlands, I had somehow always neglected it. I do not keep lists, but leafing through some field guides I found I had seen the bird only in Greece (2011) and in Thailand (2012). Marking ‘bird seen’ in field guides, I luckily still do 😉 . Anyway, since I had already drunk some wine and driving a car therefore was legally not an option, I decided to leave the whole thing for what it was. When, the next day, I had some free time in my agenda, I decided to go and have a look. When I arrived I had a great insight. Aha, so there were all the shortages on the labour market. All ‘vacancies’ apparently are roaming around nature reserves with a camera. Mysterie solved! According to some people the tern hadn’t been seen for almost two hours, but luckily a little while later I noticed it hunting along a dyke, busy snatching insects away from some Black-headed Gulls. I walked over, took some shots and then the missing Tern was settled as well 😉 .