If there’s something strange
In your neighborhood
Who you gonna call?
Goosander!
If there’s something weird
And it don’t look good
Who you gonna call?
Goosander!

‘Ghostbusters’ – Ray Parker Jr. , 1984 (lyrics adapted)

Als er één vogel is die ik me zonder problemen kan voorstellen met een politiepet op zijn kop, dan is het wel de man Grote Zaagbek. Vrij fors, op het oog niet al te vrolijk en een norse blik. Je ziet ‘m al patrouilleren op het water en ingrijpen wanneer er iets niet volgens de regels gaat. Net als in het liedje van Ray Parker Jr: wie bel je als er een probleem is? Juist: Grote Zaakbek! Okay, leuk bedacht allemaal, maar het klopt van geen kanten. Grote Zaagbek is namelijk helemaal niet zo stoer als je op basis van zijn uiterlijk zou verwachten. In tegendeel zelfs: het is een enorme bangerik. Bij het minste of geringste dat niet in de haak is grijpt hij niet stevig in, maar gaat er als een haas vandoor. Dat maakt het een niet al te gemakkelijke soort om te fotograferen. Zeker niet wanneer half Nederland aan de wandel is. Ben je zelf net onderdeel van de omgeving geworden en komt de Zaagbek eindelijke langzaam dichterbij, dan komt er wel weer een wandelaar aan en is de vogel direkt weer foetsie. Enfin, wie weet gaat het nog een keer lukken en kom ik een echt stoer individu tegen… De enige keer dat ‘ie trouwens even vrolijk leek te zijn, was toen hij achter één van de meiden aanging. Klaarblijkelijk hebben Grote Zaagbekken ook zo hun zwaktes 😉 ….

If there is one bird that I can easily imagine wearing a police cap, it would be the male Goosander. A rather large bird, not all that cheerful by the looks of it and looking rather surly. You can see him patrolling the waters and intervene when something isn’t in line with the rules. Just like in the song by Ray Parker Jr: who you’re gonna call when something’s strange? Right: Goosander ! Okay, it may be easy to imagine, but nothing could be from the truth. As Goosander isn’t as sturdy as one may be inclined to think because of its looks.  On the contrary: the bird is easily scared. If the slightest thing is out of the ordinary it doesn’t intervene, but speeds off without hesitation. Therefore this is one of those birds that I find not all that easy to shoot. Especially not when half of the Dutch is outside, taking a walk. Just when you sort of have blended in with the surroundings and the Goosander is slowly coming closer, the next hiker approaches and the bird immediately disappears again. Ah well, maybe some day I will run into an individual that is truly bold…. By the way, the only moment the bird seemed to loose its sturdiness was when it decided to chase one of the girls. Apparently even Goosanders do have their weak spots 😉 ….