Yesterday I finally had the chance of framing a Wryneck in The Netherlands (I photographed it once in Thailand). The Eurasian Wryneck is one of the most elusive species I know. This 16cm (6″) tall bird, family of the Woodpeckers, leads a hidden and obscured life. In our country it is a relatively rare migrant.  This is the time (at the start of  fall migration) one can expect to have some around though. After searching for a while I found the bird. Light was not ideal, but hey, I never had the species so close or clearly visible. It was feeding with it’s tongue between the gravel stones of the tarmac of a narrow cycling road, on which local car trafic is allowed as well. That said, only 2-3 cars a days go by this route. When I was back home, I received a text message from another birder that the bird was killed by a passing car. You can image that my joy about being able to shoot this bird was tempered to quite some extent. My gutfeel says that the person(s) responsible must have driven well too fast for this small road…. Well, these pictures as an ‘In Memoriam’ then… 🙁 .

Gisteren kreeg ik eindelijk de kans om een Draaihals te fotograferen in Nederland (Ik had hem al wel eens in Thailand geplaat). De Draaihals is één van de meest verstopte soorten die ik ken. Dit 16cm grote vogeltje, familie van de Specht, leidt een verborgen en onopvallend leven. In Nederland is het een relatief zeldzame dwaalgast. Deze tijd, aan het begin van de najaarstrek, is echter wel de tijd om ze te zien. Nadat ik een tijdje had gezocht vond ik ‘m. Het licht was niet ideaal, maar wat zou het: ik had deze soort hier nog nooit zo vrij voor de lens. Met zijn lange tong zocht het diertje naar mieren tussen de kiezels van het fietspad, waar ook bestemmingsverkeer mag rijden. Wat betreft dat laatste: er rijden maar 2-3 auto’s per dag normaalgesproken. Toen ik thuis was, kreeg ik een tekstbericht van een andere vogelaar met de mededeling dat de vogel plat was gereden door een passerende auto. Je kunt je voorstellen dat mijn enthousiasme nogal getemperd werd door deze mededeling. Mijn gevoel zegt dat de verantwoordelijke(n) toch wel iets te hard moeten hebben gereden…. Goed, deze foto’s dan maar als een soort van ‘In Memoriam’…. 🙁 .